STATISTIKA AGENTLIGI

Oʻz topqirligidan zavqlanib kulgan kishining askiyasi kuchini yoʻqotadi.

Oʻzining aybini bilganda odam, Boshqalar aybini soʻzlamasdi ham.

Faqat mehnatgina insonning qiyofasini o‘zgartira oladi.

Vatanning qiymati – sen u yerda boshqa joylardagiga nisbatan muhabbat ko‘proqligini ko‘rishingdir. Agar Vatan himoya, adolat va muhabbatdan xoli bo‘lsa, fuqarolar musofirga aylanib qoladi.

Bitta daraxtdan millionta gugurt donasi yasaladi. Bitta gugurt donasi bilan millionlab daraxtlarga o‘t qo‘yiladi. Shuning uchun hayotingdagi millionlab ijobiy ishlaringga ta’sir qilmasligi uchun bitta ham salbiy ish qilma!

Qushlar kabi havoda uchishni o‘rgandik. Baliqlar kabi dengizlarda suzishni o‘rgandik. Lekin hozirgacha yer yuzida aka-ukadek yashashni o‘rganmadik.

Nuqsonli tabib hammaga balo, misoli vabo.

Maktab-madrasalar gullab-yashnasa, barcha narsa gullab-yashnaydi.

Odamlar burchlarini unutishga, huquqlarini eslashga moyil bo‘ladilar.

Inson ixtiro qilgan vayronkor qurollar orasida so‘z eng xatarli va kuchli qurolligicha qolmoqda.

Egasi faxrlanayotgan qanchadan-qancha bashang poyabzallar ichida yirtiq paypoqlar bor.

Har qancha ajoyib va buyuk bo‘lmagin, hamma odamlar seni birdek yaxshi ko‘rishi amri maholdir.

Qanday boy til!… U bilan har qanday miqdordagi pulni ifodalash mumkin.

Odamlarni bir-biridan masofa emas, fikrlar uzoqlashtiradi.

Yaxshi eshitish qobiliyati nafaqat musiqachilarga, balki jamoatchilikning fikrini bilishi lozim bo‘lgan odamlarga ham kerak.

Ishlayotganlarga kamroq xalal berish — ishlab chiqarishni o‘stirishning katta zaxirasidir.

Erta tongda og‘zingga biror luqma ovqat tiqmay eshikdan chiqma, chunki to‘qlik xushmuomala va chuqur mulohaza moyasi, ochlik esa yengiltaklik va aqlsizlik doyasidir.

Sofdil oshiqlardan latifroq kishi olamda topilmas.

Agar mezbon dasturxon atrofida o‘zini hamma ne'matlardan baland tutsa, uning nonidan o‘z jigaring a'lo va uning sharbatidan o‘z qoning bajo.

Bir shoir o‘qidi bemaza g‘azal,
Dedikim, alifsiz yozdim, bu a'lo.
Dedimki, eng yuksak san'at bo‘lurdi,
She'ring so‘zlari ham bo‘lmasa aslo.

Tish-tirnoq qolmagan keksa sherni ko‘r, Cho‘loq tulki unga beradi ozor.

Optimizm buyuk kishilarning ziynatidir.

Quyosh hamisha ishqibozlarining ko‘zini qamashtirgan.

Adabiyot mamlakat uchun juda muhimdir, mohiyatiga ko‘ra, uning yuzi deyish mumkin.

Biz ko‘pincha yo‘q joydan muammolar o‘ylab topamiz.

Ajoyib kechalarning birida kelajak o‘tmish deb nom oladi. Bu payt ortingga qaraysan-da, olislayotgan yoshligingni ko‘rasan.Optimizm buyuk kishilarning ziynatidir.

Faqat foydasi tegadigan ilmni olish kerak, foydasiz fazilatdan qochmoq va faqat zarur narsaga quloq ochmoq lozim.

Saxovat biror narsaga qarab yoki evaziga biror narsa talab bo‘lsa, hatto talab etilgan narsa maqtov va minnatdorlik bo‘lgani taqdirda ham, u saxovat emas.

Kimning qo‘lida quyidagi besh narsa jilovi bo‘lsa, yaxshi hayotining garovi bo‘lur: birinchisi – tansihatlik, ikkinchisi – omonlik, uchinchisi – rizqining mo‘lligi, to‘rtinchisi – sodiq do‘st va beshinchisi – farog‘at. Kimki shu besh narsadan mahrum etilgan – xush hayot eshigi uning oldida bekilgan.

Kichiklarga hazilu istehzo o‘qin otmoq – ulug‘lik obro‘sin bekorga sotmoq va zillatu xorlik g‘uboriga botmoqdir.

Agar och bo‘lsang, har qanday osh-non senda qattiq ishtaha qo‘zg‘atadi. Sen bilan o‘tirgan ulfatlaringda esa ishtahang senga nisbatan nafrat uyg‘otadi.

Yaxshi ishlarning yana bir afzalligi shundaki, u qalbni yuksaltiradi va uni yanada ezgu ishlarga moyil qiladi.

Birovni o‘rgatishingga o‘zing o‘ganishing uchun lozim bo‘lgandan ko‘ra ham ko‘proq aql kerak.

Aqlli bo‘lish kifoya emas, muhimi uni ishlata bilishdir.

Bilim — kuch. Kuch esa bilimdadir.

Masala bilimning butunligida emas, aqlning butunligida.

Kim agar do‘stlar ila yakdil bo‘lur, Barcha maqsudi aning hosil bo‘lur.

Biron-bir narsani bajarolmayman deb ko‘ngilga keltirdingizmi, shu paytdan boshlab uni amalga oshirish g‘oyat mushkul bo‘lib qoladi.

Inson qanchalar ajoyib? Agar u chinakam inson bo‘lsa.

Harakatsizlikda baxt yo‘q.

Odam tushunishi iloji yo‘q narsani ham tushunmog‘i kerak: aks holda u haqda bosh qotirmagan bo‘lar edi.

Hayotning har lahzasi go‘zal, Umrning har dami g‘animat.

Vaqti kelib fan xayoldan o‘zib ketadi.

Inson o‘ziga-o‘zi bo‘ysunishni va o‘z qarorlariga itoat qilishni o‘rganmog‘i lozim.

Ko‘pgina buyuk haqiqatlar avvaliga masxaralangan.

Jangda o‘lgan emas biror bahodir, Bari halok bo‘lgan xiyonatlardan.

Taraqqiyot tasodif emas, zaruratdir.

Eng katta xato odam o‘zini hamma narsada benuqson deb bilishidir.

Haqiqatdan qo‘rqmaydigan odamning yolg‘ondan qo‘rqishiga asos yo‘q.

Suqrot – do‘st, lekin eng yaqin do‘st – haqiqat.

Insonni qidiryapman.

Xayol bilimdan muhimroq.

G‘oya faktdan yuqori turadi.

Donishmandlik – fanlarning eng anig‘i.

Kishi o‘zganing baxtidan baxt topsa, u haqiqiy yashagan hisoblanadi.

Yolg‘on ham ichkilikbozlikning o‘zi. Yolg‘onchi o‘layotganda ham yolg‘on gapirib o‘ladi.

Sen pashshadan fil yasamoqchimisan?

Davlat bu – mening o‘zim.

Aflotun – do‘st, lekin haqiqat ulug‘roqdir

Chehra – qalbning oynasi.

Haqiqatni yomon ko‘radigan odamlar uni dadil aytadiganlarni ham yomon ko‘radilar

O‘rganish hech qachon kech emas.

O‘zgalar sirini oshkor etish – sotqinlik, o‘z sirini oshkor etish axmoqlikdir.

Haqiqiy do‘st boshga kulfat tushganda bilinadi.

Hechdan ko‘ra kech.

Keldim, ko‘rdim, g‘alaba qozondim.

Dunyodagi eng sergap odamlar bekorchilardir.

Qisqalik – iste’dodning singlisi.

Hammaga do‘st bo‘lgan odam hech kimga do‘st emas.

Yutganing o‘zingniki, chaynaganing – gumon.

Odam o‘z qilmishini oqlash uchun bir sababdan boshqa har qanday sababni topadi, o‘z jinoyatlarini oqlash uchun bir bahonadan boshqa har qanday bahonani topadi, o‘z tinchini ta’minlash uchun bir vajdan boshqa har qanday vajni topadi-yu, faqat o‘zining QO‘RQOQligini o‘ylamaydi.

Bir kishi Hasan Basriy (q.s.) hazratlarining oldilariga kelib: “Falonchi sening haqqingda falonday pistonday noma’qul gaplarni gapirdi”, debdi. -Qachon? -Bugun. -Qayerda? -Uyida. -Uning uyida nima qilayotgan eding? -Ziyofatga boruvdim. -Ziyofatda nima yeding? Haligi kishi sakkiz xil taomning nomini sanadi. Shunda Hasan Basriy (q.s.): -O‘sha odamning sakkiz xil taomi qorningga sig‘diyu bir og‘iz so‘zi sig‘madimi? Tur, ket bu yerdan! – dedilar va g‘iybatchini dargohlaridan quvib chiqardilar.

Hazrati Bahouddin Naqshband (q.s.)dan muridlari bir karomat ko‘rsatishni so‘rashdi. Hazrat o‘rinlaridan turdilar-da, yengil-yengil besh-olti qadam yurib, yana joylariga cho‘kdilar. Muridlar hayron bo‘lib qarashdi. Hazrati Naqshband (q.s.) dedilar: -Ikki yelkamda tog‘day-tog‘day gunohlarni ko‘tarib, qushday yengil yurishimning o‘zi karomat emasmi?!

Kam ichding nima-yu, ko‘p ichding nima, farqsiz, igna ham yo‘g‘on qoziqning uchi ham ko‘zga kirar bo‘lsa baribir ko‘r qiladi.

Tasodif yo‘q bu dunyoda hamma narsa yo sinov, yo jazo, yo mukofot, yo oldindan aytish.

Ba’zan uzoqlashmoq kerak, yaqinlashmoq uchun. Ba’zan eslamoq kerak, eslanmoq uchun. Ba’zan yig‘lamoq kerak, ochilmoq uchun. Ba’zan sukut yaxshidir, tinglamoq uchun.

Dunyo yasangan, bezangan chiroyli bir kelinchak kabidir! U barchaga kulib boqadi, ammo hech kimga tegmaydi. Dunyoning bu kayfiyatini anglagan buyuk zotlarimiz unga qiyo ham boqmay o‘tib ketaveribdilar.

Ishonchim komilki, go‘zallik sirini kashf etish nasib qilganda, tabiatning irodasini anglash imkoni tug‘ilganda — ana shunda yashashdan maqsad ham to‘la oydinlashadi.

Qaysidir bir qayg‘uli, g‘amgin narsaga kulgan bo‘lsam, buning sababi yig‘lay olmaganimdandir.

Poeziya bu — ovoz. Uni tinglay bilish kerak. Xuddi musiqani tinglagandek. U, kamoncha ishga tushishi bilan g‘ijjakka jon kirgandek, tovush pardalari harakati bilangina jonlanadi. Ko‘z qog‘ozdagi bosma harflar navosini tinglashi lozim.

Tarixchi olim bilan shoir o‘z asarlarini biri vaznsiz, ikkinchisi vaznga solib yozishi tufayligina bir-biridan farqlanmaydi. Agar Gerodotning asarlari she’riy vaznga solib yozib chiqilsa ham baribir tarixiy asarligicha qoladi.

Tarix sohasida jahon miqyosida tengi kam olimlardan bo‘lgan Mahmud Kamoldan so‘radilar:
-Sizdagi bilimning o‘ndan biriga ham ega bo‘lmaganlar sizdan bir necha barobar ko‘proq tanildilar. Buning sababi nimada ekan?
-Men bilmoq uchun o‘rgandim, ular bilinmoq uchun!

Vaqt — dunyoda undan uzun, undan qisqa narsa yo‘q.

Bolalarni to‘g‘ri tarbiyalash uchun ota-onalar farzandlariga aslidagiday ko‘rinishi kerak.

To‘g‘rilikdan kelmish hamma yaxshi ot,
Egrilikdan foyda ko‘rmadi bir zot.

Ilm uch narsadan iboratdir: zokir til, shokir qalb va sobir badan.

Ba’zan ortingga qarab qo‘y: shunda qaerdan kelganingni unutmaysan.

Nodonlikdan yomonlik keladi faqat,
Nodonga yondoshma, bosmasin g‘aflat.

Aql bitta o‘zi jannatni jahannamga, jahannamni jannatga aylantirishi mumkin.

Iymon bir muazzam saroy desak, uning ichiga kirmoq uchun yurib borish kerak, balki tikanzorni yalangoyoq bosib o‘tishga to‘g‘ri kelar.

Boyazid Bistomiy hazratlari jinnixona yonidan o‘tayotganlarida, bir tabibning havonchada dori maydalayotganini ko‘rib:
-Behad gunohkorman, — debdilar, — shu kasalimga qarshi doring bormi?
-Tabib boshini ko‘tarib ulgurmasdan, jinnixona panjarasidan qarab turgan bir xasta javob beribdi.
-Tavbaning tomiri bilan istig‘forning yaprog‘ini aralashtir. Qalb havonchasida tavhid to‘qmog‘i bilan tuyib maydala. Insof elagidan o‘tkaz, ko‘z yosh bilan yo‘g‘ir, ishq tandirida pishir va bomdod bilan shom orasida ko‘proq tanovvul qil. Ko‘rasan xastaligingdan asar ham qolmaydi.
Bistomiy hazratlarining ko‘zlari jiqqa yoshga to‘lib debdilar:
-Yo, Robbim! Bu dunyo xastaxonasida ne tabiblaring bor!!!

Shouning “Sezar va Kleopatra”sida Aleksandriya kutubxonasi haqida so‘z boradi va uni insoniyat xotirasi jamlangan koshona, deyishadi. Darhaqiqat, kitob odamzotning xotirasi xazinasidir.

Siz tushunmayman, deb aytyapsizmi? Sababini faqat o‘zingizdan qidiring. Siz naqadar kambag‘alsiz, modomiki, tuyg‘uni aql bilan bog‘lay olmas ekansiz..

Hatto oddiy kapalakning parvozi uchun ham butun bir osmon kerak.

Uydan tashqariga chiqishingga hojat yo‘q. Yozuv stolingdan jilma va tingla. Hatto tinglama ham, faqat kut. Hatto kutma ham, shunchaki sukut saqla va yolg‘iz bo‘l. Shunda olam o‘zini oshkor etishni boshlaydi, u boshqacha bo‘la olmaydi, u sening qoshingda ilojsiz o‘zining arzu jamolini namoyon etadi.

Men hali ham faqir faqirligidan uyalmaydigan, balki boy boyligi bilan faxrlanishdan uyaladigan jamiyatni orzu qilaman.

Adabiyot hamisha ma’naviyatning oldingi qatorida borgan va shunday bo‘lishi kerak.

Yaxshi tarbiya mahsuli bu — kishi o‘z qadr-qimmatiga yarasha o‘zini tuta bilishidir. Shunday fazilatli kishini har qanaqa takabbur odam ham izzat qilishga majbur bo‘ladi.

Azmu jazm bilan ish tutdim. Biror ishni qilishga qasd etgan bo‘lsam, butun zehnim, vujudim bilan bog‘lanib, bitirmagunimcha undan qo‘limni tortmadim.

Inson hayoti – kurash demak.

Barcha istak va harakatlarimiz asablarimizning ehtiyojlari sabab dunyoga keladi. Bu ehtiyojlarni so‘z bilan ta’riflash qiyin.

Axloq, shubhasiz, hayotda eng muhimidir.

Har kimning izzatini bil va izzat qil.

Kengash ikki turli bo‘lur: biri – til uchida aytilgani, ikkinchisi – yurakdan chiqqani. Til uchida aytilganini shunchaki eshitardim. Yurakdan aytilgan maslahatni esa qalbim qulog‘iga quyardim va dilimga joylardim.

Kim eng beaql hisoblanadi: bor gapni to‘ppa-to‘g‘ri hammaga ochib tashlayveradiganmi yoki hech qachon hech kimga to‘g‘ri gapirmaydiganmi? Siyosatda, xuddi savdodagidek, benuqson nom kerak kishiga. Na birinchi yo‘l bilan va na ikkinchi yo‘l bilan bunga erishib bo‘lmaydi.

Raqobatli dunyoda kitobning qudratli, sehrgar raqiblari ko‘p.

Meni ishq sayqalladi, inson bo‘ldim. Dunyoning ulug‘vorligi va ojizligini bildim.

Burgut tovuqlar orasida bemalol yuraversa, u burgut emas.

Sevgida quyosh kabi bo‘l. Do‘stlik va qardoshlikda oqar suv kabi bo‘l. Birovlarning xatolarini yopishda kecha kabi bo‘l. Tavozeda tuproq kabi bo‘l. G‘azab onida o‘lik kabi bo‘l. Har ne bo‘lsang bo‘l – yo asling kabi ko‘rin, yo ko‘ringaning kabi bo‘l.

Har qanday g‘alabadan ustun narsa kechirimdir.

Ishonchim komilki, go‘zallik sirini kashf etish nasib qilganda, tabiatning irodasini anglash imkoni tug‘ilganda — ana shunda yashashdan maqsad ham to‘la oydinlashadi.

Onalar oyog‘i ostidadur Ravzayi jannatu jinon bog‘i.
Ravza bog‘i visolin istar ersang,
Bo‘l onaning oyog‘in tuprog‘i.

Ko‘rdimki, umr va dunyodan ko‘ra tez shoshilib, yo‘q bo‘lib ketadiganroq, o‘lim va oxiratdan ko‘ra yaqinroq, orzudan ko‘ra uzoqroq, xotirjamlikdan ko‘ra go‘zalroq narsa yo‘q ekan.

Asossiz ish, nimaga qaratilganidan qat'i nazar, doimo inqiroz bilan tugaydi.

Hayot uyqudir, o‘limla uyg‘onur inson. Sen shoshil, o‘lmasdan avval uyg‘on

Abu Ali ibn Sinodan so‘radilar: — Dunyoda davosi bo‘lmagan biron dard bormi? — Yaxshining yomonga muhtoj bo‘lishi — davosiz darddir.

Seni kasodu inqirozga uchrashdan ogoh qiluvchi kishiga lutf bilan muomalada bo‘l, “qo‘rqma”, “zarari yo‘q”, “ziyoni yo‘q”, deb yupatuvchilardan uzoqroqda bo‘l.

Ilm hayo bilan kibr orasida yo‘q bo‘lib ketadi.

Agar o‘qisang-u o‘ylamasang — chalkashib qolasan. Agar o‘ylasang-u o‘qimasang — shubha-gumonlar tagida qolib ketasan.

Hamma narsani o‘qiyverish yaramaydi, dilda tug‘ilgan savollarga javob bera oladigan kitoblarnigina o‘qish kerak.

Vaqtni “essiz”, “qaniydi”, “koshkiydi”lar bilan o‘tkazgan kishining umri eng qisqa umr ekan.

Sevgida quyosh kabi bo‘l.
Do‘stlik va qardoshlikda oqar suv kabi bo‘l.
Birovlarning xatolarini yopishda kecha kabi bo‘l.
Tavozeda tuproq kabi bo‘l.
G‘azab onida o‘lik kabi bo‘l.
Har ne bo‘lsang bo‘l –
yo asling kabi ko‘rin, yo ko‘ringaning kabi bo‘l.

Kishi o‘zgalarning baxtidan baxt topsa, u haqiqiy yashagan hisoblanadi.

Burgut tovuqlar orasida bemalol
yuraversa, u burgut emas.

Qabrda yotganlar pushaymon qilayotgan ishlar ustida tiriklar bir-biri bilan qirpichoq bo‘lmoqdalar.

Qadimda ezgu ishlarni ko‘p qilishardi, lekin gapirishmasdi. Keyin ham qiladigan, ham gapiradiganlar keldi. Endi esa faqat gapirishmoqda.

Tug‘ilish — o‘limga qo‘yilgan birinchi qadamdir. O‘limdan qo‘rqish ham, qo‘rqmaslik ham mumkin — u muqarrardir.

Buyuk kishilar hech qachon maddohlik qilmaydilar. Xushomad — mayda odamlarning ishi, ular o‘zlari havas qilgan atoqli shaxslarning hayotiy muhitiga kirib olish uchun yana ham maydalashishga tayyor kimsalardir.

Uzoq suhbatdan so‘ng o‘tgan gaplarni bir eslashga urinib ko‘r, shunda gapirilganlarning aksariyat qismi behuda, keraksiz va ko‘pincha axmoqona bo‘lganiga hayron qolasan.

To‘y va ta’ziyag‘a sarf qilinaturgon oqchalarimizni biz, turoniylar, ilm va-din yo‘lig‘a sarf etsak, anqarib ovrupoyilardek taraqqiy etarmiz va o‘zimiz-da, dinimiz-da obro‘y va rivoj topar. Yo‘q, hozirgi holimizg‘a davom etsak, din va dunyog‘a zillat va miskinatdan boshqa nasibamiz bo‘lmaydur.

Qadimda kam so‘ylashardi, o‘z so‘zlarining ortidan yetolmay qolishdan qo‘rqishardi.

Kimki bir ko‘ngli buzug‘ning xotirin shod aylagay,
Oncha borkim, Ka’ba vayron bo‘lsa, obod aylagay.

Qora tuproq qa’ridan tortib, to Zuhal cho‘qqisigacha bo‘lgan dunyoning hamma mushkul masalalarini hal qildim. Men har qanday makr va hiyla tuzog‘idan qutulib chiqa oldim-u, ammo o‘lim tugunini yecha olmadim.

Jazolashdan ko‘ra kechirmaklik mardlikdir. Ojiz odam kechirolmaydi. Afv etish kuchlilar fazilatidir.

O‘tmishga to‘pponchadan o‘q uzsang, kelajak seni to‘pga tutadi.

Tenglik hukm surgan joyda sotqinlik, aldamchi ehtiroslar, g‘am-g‘ussa bo‘lmaydi.

Boshqalardan afzal bo‘lishni emas, avvalgi holingdan afzalroq bo‘lishni xohla! Aqllar boshqalar bilan mashg‘ul bo‘lganda kichrayib, o‘z sohibi bilan mashg‘ul bo‘lganda kattalashadi

Eshiklar har qancha katta bo‘lmasin, ularning kaliti kichkina bo‘ladi.

Dorilfununlardagi, korxonalardagi, birjalardagi va ko‘ngilxushlik qiladigan joylardagi “real” hayot har qancha hayajonli bo‘lmasin, biz har kuni ikki soat vaqtimizni o‘tgan zamonlarning falsafasini va adabiy asarlarini mutolaa qilish bilan o‘tkazmasak, haqiqiy hayotga yaqinroq bo‘la olmaymiz.

Har bir avlod o‘zini dunyoni qayta qurishga mas’ul, deb hisoblaydi. Men mansub bo‘lgan avlod esa bunday qilolmasligini biladi. Biroq uning vazifasi, ehtimol, undan-da kattaroqdir. Bu vazifa yer kurrasi yo‘q bo‘lib ketishiga xalal berishdan iborat.

Hech narsa til kabi insonga o‘zini anglashida katta yordam bera olmaydi. Modomiki men o‘zimga nisbatan aniqlikni anglar ekanman, demak, bu mening o‘z tilimda yaxshi yoza bilishimdan dalolatdir. Men foydalanadigan so‘zlar meni adashtirmaydi, men shu so‘zlarni yozayotib hech kimni aldamayotganimni yaxshi bilaman.

Tabiatdan, xuddi fotograflardek, nusxa ko‘chirmaslik kerak. Odam yurishga taqlid qilishni o‘ylab g‘ildirakni kashf etdi. Bu bilan u, o‘zi bilmagan holda, syurrealistik harakatni amalga oshirdi.

Baxtsizlik bir o‘zi kelmaydi, uning ortidan quvonch ko‘rinish beradi.

Bugun barchaga birdek ma’qul bo‘layotgan fikr-mulohazalar bu — kechagi bahs-munozaralar, xolos.

Zakovatli insonni hayotga buyuk ehtiromidan ham tanib olsa bo‘ladi.

Siz Uyg‘onish nimaligini bilasizmi? Bu hayot quvonchi, uyg‘unlik zamoni. Olam tag‘in odam ko‘z o‘ngida jannatdek gavdalanadi. Orzu-istaklar va hayot-sharoit bir-biriga to‘la-to‘kis mos, muvofiq keladi.

O‘zgalar bilan emas, o‘zing bilan ko‘p gaplash.

Tejamkorlikning chegarasi qaerda ekanligini aniq aytish qiyin. Uning ikki tomonida ikki balo yotadi: xasislik va isrofgarchilik. Ikki yomonlikdan kamrog‘ini tanlash zarur bo‘lsa, birinchisini tanlagan ma’qul. Chunki xasislikni tuzatish mumkin bo‘lar, isrofgarchilikni esa aslo.

Yaqin kishingni o‘zingday yaxshi ko‘r, ikki yaqin kishingni esa o‘zingdan ham ko‘proq yaxshi ko‘r.

Bu olamda yo‘qotishlar ichidagi eng og‘ir yo‘qotish insonning o‘zligini yo‘qotishidir. Odamzod tafakkur va ehtiros, ruhiyat va imon dunyosida yashaydi. U yuragidagi e’tiqod bilan, ishonch bilan tirik va butun. O‘zlikni yo‘qotmoq ana shu olamdan judo bo‘lmoqdir, inson imoratidagi ruknlarning – ustunlarning sinmog‘idir.

Hech qachon xato qilmagan odam biror-bir yangi narsani hech qachon sinab ko‘rmagan bo‘ladi.

Moddiyotning ortida ezgulik nish urmog‘i uchun besh narsa kifoya: ko‘ngil kengligi, samimiyat, shiddat, yaxshilik va jiddiylik.

Biz shunchaki javob berolmaydigan savollar bor, shukrki tabiatning o‘zi javob berishdek mashaqqatni bo‘ynimizdan soqit qildi.

Ortiqcha narsangni o‘zing uchun emas, jamiyat uchun ishlat.

Agar dunyodan o‘tganimizdan keyin biz haqimizda nima deb gapirishlarini bilsak edi, allaqachon yashamagan bo‘lardik.

Donishmandlar va tish do‘xtirlari ildizga qaraydilar.

Biz jannatda yashash uchun yaratilgan edik, jannat esa bizlarga xizmat qilish uchun. Bizning yozig‘imiz o‘zgartirilgan edi, jannatning yozig‘i haqida esa gapirilmaydi.

Oilada hamma bir-birini himoya qilishi kerak, aks holda, ko‘rgiliklar eshik qoqib keladi.

Muvaffaqiyatga erishish uchun emas, hayoting ma'no kasb etishi uchun intil. Odamning hayoti boshqalar hayotini qay darajada go‘zal va mazmunli etganiga qarab ahamiyatlidir.

Hamisha yerga qarab yuradigan odam kamalakni ko‘rolmaydi

Eng muhimi – muvaffaqiyatga erishish uchun nimadir qilish va bunga hoziroq kirishish. Juda oddiy bo‘lishiga qaramay, muvaffaqiyatning eng asosiy sir-sinoati shu. Ajoyib-g‘aroyib g‘oyalar har kimda bor, biroq uni hayotda tatbiq etayotganlar, ayniqsa, ayni damda shu ish bilan shug‘ullanayotganlar juda kam. Ertaga yoki keyingi hafta emas, hoziroq ishga kirishish kerak.

Obro‘-e'tiborni shakllantirish va mustahkamlash uchun yigirma yil kerak bo‘ladi. Uni yo‘qqa chiqarish uchun esa besh daqiqa ham yetarli. Agar siz buni jiddiy o‘ylab ko‘radigan bo‘lsangiz, qilayotgan ishingizga munosabatingiz albatta o‘zgaradi.

Hayot og‘ir mehnat va tashvishlarsiz sizga hech narsa hadya etmaydi.

Arastu – hamisha Arastu emas (ya’ni, donishmand ham xato qiladi).

Kimda-kim o‘z kayfiyatini, e’tiborini, yuz ifodalarini boshqara olmas ekan, siyosatda arzigulik muvaffaqiyatga erishish to‘g‘risida xayol qilmasa ham bo‘laveradi. Kayfiyatiga tobe, uni yashira bilmagan odam qanchalik donish bo‘lmasin, uning ustidan eng aqli past ham g‘alaba qilishi mumkin.

Har bir millatning kelajagi istaymizmi-yo‘qmi, o‘qituvchilar saviyasiga bog‘liq. Bu haqiqatni hech qachon esdan chiqarmasligimiz lozim.

Har tun kunduzi o‘rganganlaringni takrorla.

Cheksiz umid va ishtiyoq yoshlikning asosiy boyligidir.

Masalaning mohiyatiga yetmasdan boshqalarni urishish;
– o‘rinsiz taqlid qilish;
– bolalarga to‘la erkinlik berib qo‘yish kabilar befoydadir.

Hech bir do‘st o‘zing kabi bo‘lolmaydi.

Men so‘zshunos professordan ko‘ra didli muharrirni afzal ko‘raman. Chunki professor — ko‘p, yaxshi muharrir esa — … Hozir O‘zbekistonda zo‘r muharrir kim? Qani, nomma-nom ayting-chi?..

Mantiq sizga A nuqtadan B nuqtaga borib olishingiz uchun yordam beradi. Tasavvur esa butun dunyoni kezishingiz uchun qanot bag‘ishlaydi.

Oyna – mening eng yaxshi do‘stim. Chunki yig‘lagan paytim u hech qachon kulmaydi.

Yuz ming otliq askar qila olmagan ishni bir to‘g‘ri tadbir bilan amalga oshirish mumkin.

Shoh – qonun emas, qonun – shoh.

Biz o‘zbeklarda istihola kuchli. O‘zni namoyon qilishdan tortinamiz… Endi o‘sha istiholani yig‘ishtirib, xalq bilan muloqotning hamma shakllaridan foydalanishimiz lozim. Bu zamon oldidagi, Vatan oldidagi burchimizdir.

Tabiatga har neki odat bo‘lur,
Chu eskirdi odat tabiat bo‘lur.

Buyuk aqllar hamisha o‘rtacha aqllarning shiddatli qarshiligiga duch keladi. Chunki o‘rtacha aql egalari eskicha fikrlashdan yiroq, o‘z salohiyatidan mardona va halol foydalanadigan kishilarni qabul qila olmaydi.

Vaqt undan foydalanib aqlliroq, yaxshiroq, pishiqroq va mukammalroq bo‘lishimiz uchun berilgan qimmatbaho sovg‘adir.

Buyuk muvaffaqiyatlar qat’iyat va qunt-matonatning natijasi, xolos

Ilmning ufqi keng, hayot esa qisqa.

Axloq va hayot bir butundir. Axloq – hayot tirgagi, axloqli odam hayotning chinakam fuqarosidir.

To‘g‘rilik har qanday unvonni bezaydi.

O‘z ustingdan hukmronliging – eng oliy hukmronlik.

Hayot olamida eng ulug‘, oliy darajalik yaratilgan narsa – shubhasiz bu insondir. Shuning uchun inson huquqlarini eng yuqori darajada saqlash haqiqiy madaniyatning ayrilmas bir tarmog‘idir...

Harakat hayot ko‘zgusidir.

Uchrashdi dunyoning ikki zo‘r piri
Ularni qiynardi dunyoning siri.
Biri yig‘lab derdi:-Uni tushundim,
Tushunmadim-deya yig‘lardi biri.

Birov bilan suhbatlashayotganingizda yoki sirlashayotganingizda tilingizga ehtiyot bo‘ling aks holda o‘zingizga yomon bo‘lar ekan...
Inson so‘zlashni o‘rganishi uchun ikki yil kifoya, tilni tiyishni o‘rganish uchun 60 yil kamlik qiladi

Insonning ulug‘ligi uning fikr yuritishga qodirligidadir.

Og‘izdan chiqmagan so‘zing – sening quling, og‘izdan chiqqaniga esa sen quldirsan.

Birovni o‘rgatishingga o‘zing o‘rganishing uchun lozim bo‘lgandan ham ko‘ra ko‘proq aql kerak.

Ilmning avvali sukut, so‘ng eshitish, so‘ng yod olish, so‘ng amal qilish, so‘ng uni tarqatish.

Haqiqiy yashash – to‘g‘ri axborotga ega bo‘lib yashashdir.

Umr ikki eshik orasiga o‘xshaydi. Birinchi eshikdan kirib ikkinchi eshikdan chiqib ketamiz. Shu vaqt orasida hayot deb atalmish imoratga bitta g‘isht qo‘yishga ulgurish kerak. Shundaylar borki g‘isht qo‘yish u yoqda tursin, iloji bo‘lsa bironta g‘ishtni o‘marib ketish payida bo‘ladi.

Men hamma bilan bir xil muomala qilaman. Xoh u farrosh bo‘lsin, xoh – universitet rektori.

Aql meni xavotirga solishi, hatto kasal qilib qo‘yishi mumkin. Biroq uni yuragim bilan uyg‘unlashtira olsam, u o‘sha zahotiyoq mening bebaho ittifoqchimga aylanadi.

Noshukrlik kuchsizlikning ko‘rinishidir. Buyuk odamlar hech qachon noshukr bo‘lmaydi.

Boshqalarga yordam berishga intiladigan odamgina muvaffaqiyatga erishadi. Faqat o‘z foydasini o‘ylaydiganlar esa mag‘lubiyatga uchrayveradi.

Muvaffaqiyat faqat intiluvchan odamgagina nasib qiladi. Qiyin sharoitda tushkunlikka tushadiganlarni esa juda kam yo‘qlaydi.

Insonga bir marta beriladigan hayotda u umridan, o‘tgan kunidan qoniqib yashashi kerak. Vijdoniga xilof ish qilmay yashasa – bundan ulug‘ baxt yo‘q. Har bir aytgan so‘zing, ishing oֲ‘zingning xohishingga muvofiq bo‘lsa – eng katta baxt shu. Aksincha, insonning o‘z ichki intilishlari, qalbi, e’tiqodi, so‘zi bilan ishi o‘rtasida ziddiyat paydo bo‘lsa, vijdoni buyurganini qilolmasa, bu – inson uchun juda katta baxtsizlikdir.

Inson ongiga uning qalbi orqali yo‘l topgan ma’qulroq.

Eng baland minora ham yerdan ko‘tarilgay.

Himmat himmatni chaqiradi, ishonch ishonchni tug‘diradi, va’da ijrosi bilan chiroyli.

Mukammallik katta quvonch olib keladi.

O‘zingiz orzu qilgan kishi bo‘lishingiz uchun hech qachon kech emas.

Hayotdagi eng qayg‘uli hol – hashamatga o‘rganib qolishdir.

Haqiqiy boylik – hayotning o‘zi va qizg‘in faoliyatdir.

Kichik ishlarda haqiqatdan ko‘z yumadigan kishiga muhim ishlarni topshirib bo‘lmaydi.

Menga ne yoru ne oshiq havasdur,
Agar men odam ersam, ushbu basdur.

Men bilimdon bo‘lib yaralgan emasman, shu bois bilimni o‘tmishdan olishga jiddu jahd qildim.

Odamlar bilan muloqotda bo‘lish o‘zingni anglashingga olib keladi.

Har kun zaifroq biladigan tilingda she'r yodla.

Tilning g‘aribligi — tafakkurning qashshoqligidan.

Yangicha hayotni dushanbadan boshlagan ma'qul.

“ Jamiyatga optimistlar ham, pessimistlar ham hissa qo‘shadi. Optimist samolyotni o‘ylab topgan bo‘lsa, pessimist parashyutni ixtiro qilgan.

“ Agar sizda bitta olma, menda bitta olma bo‘lsa va biz ularni alishsak, har ikkimizda bittadan olma qoladi. Agar menda bitta g‘oya, sizda bitta g‘oya bo‘lsa va biz ularni alishsak, ikkovimizda ham ikkitadan g‘oya bo‘ladi.

“ Hech kimni past sanama, hatto Allohga kabira gunoh qilayotgan kishini ham. Chunki, qiyomat kuni Allohga sen yaqinroq bo‘lasanmi yoki u yaqinroq bo‘ladimi, bilmaysan!

“Daraxtga xizmat qilgandim, meva berdi. Basharga xizmat qilgandim, inkor qildi.

“Aqldek boylik yo‘q. Johillikdek faqirlik yo‘q. Odobdek meros yo‘q. Mushovaradek yordamchi yo‘q.

“Agar sen barcha ishtibohlarga eshigingni berkitsang, haqiqat ham tashqarida qoladi.

“Agar butun Fransiyadagi atirlar bir idishga joylansa ham yaxshi ko‘rgan insonimizning hididan o‘ta olmaydi.

“To‘rta narsa to‘rt narsaga olib boradi:
Jim turish salomat bo‘lishga.
Yaxshilik qilish ulug‘ bo‘lishga.
Saxovat ko‘rsatish ustun bo‘lishga.
Shukr qilish ziyoda bo‘lishga.

“Hurmat qilsang, hurmat qilinasan. Sadaqa qilsang, rizqing yana ziyoda bo‘ladi. Tabassum qilsang, ajr olasan. Tavozu'li bo‘lsang, yuksalasan.

“Husni xulq bu—yaxshilik ulashmoq, yomonlikdan tiyilmoq va ochiq yuzli bo‘lmoqdir”!

Yo'l yomonu yaxshisidan yema g'am,
Bismilloh, degilu qo'yg'il qadam.

Yaxshi boshlanish – ishning yarmi.

Minnatdorlik barcha eshiklar kalitidir. Sendagi bor narsalarga shukronalik qilsanggina undanam ko'piga munosibsan. Zero, kimlardir sendagi boriga muhtojlikda yashamoqda.

"Vaqtni qadrlay olmagan inson hech narsaga erisholmaydi".

Biz uchun eng katta huzur – uyquda emas, har tong uyg'onishdadur.

Har tong kunlik reja tuz va uni albatta bajar.

Yaxshilar mas'uliyat bilan ish qilishlari uchun qonunlarga muhtoj bo'lmaydilar. Yomonlar qonunlarga chap berish uchun yo'l topadilar.

Agar temir ishlatilmasa, zanglaydi. Agar suv harakatlanib turmasa, ayniydi. Agar kishi fikrlamasa, aqlda ham shunday holat yuz beradi.

Erishgan barcha yutuqlarim alohida aql sohibi ekanimdan emas. Men masalalarni yechishda uzoq vaqt taslim bo'lmayman.

Tabassumsiz kun – yo'qotilgan kun.